Algemene Informatie

R.K. Begraafplaats Oud-Beijerland
De R.K. Kerk van Oud-Beijerland (bouwjaar 1866) is gewijd aan de Heilige Antonius van Padua* en behoort tot de parochie van “De Heilige Familie”.


De begraafplaats is direct achter de kerk gelegen en is een oase van rust, ingeklemd door de drukke bebouwing van deze gemeente.
Direct aan de ingang hangt een plattegrond.
De begraafplaats dateert van 1866 en is 10 jaar later vergroot.
In het voorjaar van 2013 is de begraafplaats geinventariseerd en wordt periodiek (per kwartaal) bijgewerkt.




*Antonius van Padua (Lissabon, 15 augustus 1195 - Padua, 13 juni 1231), geboren als Fernando Martins de Bulhões in een rijke, adellijke familie, was een minderbroeder die theoloog en kerkleraar was. Hij wordt als een belangrijke heilige beschouwd.
Hij sloot zich in 1210 aan bij de augustijnen in Lissabon. In 1212 verhuisde hij naar Coimbra om niet langer door familieaangelegenheden gestoord te worden in zijn geestelijke ontwikkeling. Onder de indruk gekomen van de eerste martelaren van de minderbroeders sloot hij zich in 1220 bij hen aan. Hij trok naar Noord-Afrika om aldaar het christelijke geloof te verspreiden onder de moslims. Later was zijn werkterrein Frankrijk en Italië. Waarschijnlijk werd hij in 1222 te Forlì tot priester gewijd. Veel mensen vonden door zijn toedoen de weg naar het katholieke geloof. Op last van Franciscus van Assisi doceerde hij theologie aan zijn medebroeders. In 1227 benoemde Johannes Parenti, de toenmalige generale overste van de minderbroeders hem tot provinciale overste van de Romagna in Italië, waar hij van 1222 tot 1224 reeds predikend had rondgetrokken. In 1230 vroeg en kreeg hij zijn ontslag als provinciale overste omdat zijn gezondheidstoestand verslechterde. Hij stierf in 1231 en werd nog geen jaar later door paus Gregorius IX heilig verklaard. In 1946 werd hij als 'leraar van het evangelie' tot kerkleraar uitgeroepen.
Hij is de patroonheilige van de franciscanen, verloren voorwerpen, vrouwen en kinderen, armen, bakkers, mijnwerkers, het huwelijk, reizigers en verliefden en patroon tegen schipbreuk, de pest en koorts.
Rond zijn graf in Padua is de basiliek Basilica di Sant'Antonio gebouwd.
In Lissabon zou het kerkje Santo António à Sé gebouwd zijn op de plaats waar Antonius werd geboren. Hij is een zeer geliefde heilige in de Portugese hoofdstad. Sinds 1934 is Antonius een beschermheilige van Portugal en 13 juni is er een officiële feestdag.




OUD-BEIJERLAND is een gemeente in Zuid-Holland. Het gelijknamige dorp is qua inwoneraantal de grootste plaats in de Hoeksche Waard. Het aantal inwoners per 1 januari 2014 bedroeg 23.727 (bron: CBS).
Oud-Beijerland is een agrarische gemeente, maar ook een forensendorp. Het heeft bovendien een regionale centrumfunctie. Het dorp is gelegen aan het Spui en aan de Oude Maas en heeft een jachthaven.

Het wapen van Oud-Beijerland is op 24 juli 1816 bij Koninklijk Besluit aan de gemeente Oud-Beijerland toegekend. Op 7 juli 1967 is er een kroon aan het wapen toegevoegd.
Het wapen is een combinatie van de wapens van Egmont en Beieren. Het gebied waarin de gemeente ligt is oorspronkelijk ingepolderd door Lamoraal van Egmont, die het ontstane land noemde naar zijn vrouw, Sabina van Beieren. Dit gebied omvat ook de plaatsen Nieuw- en Zuid-Beijerland. Het wapen wordt vermeld in het Manuscript Beelaerts van Blokland.











HISTORIE:
Na de Sint Elisabethsvloed in 1421 veranderde grote delen van Putten en de Groote of Hollandsche Waard in een gebied van kleiplaten en gorzen, die bij hoog water regelmatig overspoelden.
Hierdoor was het gebied nauwelijks door mensen bewoond. In de eeuwen na de ramp werden stukken land weer omdijkt.
Oud-Beijerland is gesticht in 1559 als Beijerland door graaf Lamoraal van Egmont. Hij verwierf na de dood van zijn broer Karel in 1541 de rechten van het gebied, en liet het in 1557 bedijken.
Vanaf de al bestaande Stougjesdijk werden de nieuwe dijken Oostdijk, Molendijk, Zinkwegsedijk, en Beijerlandsedijk aangelegd.
Deze polder kreeg de lange naam Beijerland, Moerkerken, Cromstrijen en de Greup. Rond 1624 kwamen er de kleine polders Bosschenpolder en Nieuwlandpolder nog bij.
Beijerland is vernoemd naar Sabina van Beieren, de vrouw van Lamoraal van Egmont.

Lang heeft Van Egmont niet van zijn bezit kunnen genieten.
Enkele jaren later werd hij op bevel van Philips II op de Markt te Brussel onthoofd, samen met de graaf van Horn. De strijd om de vrijheid van de Nederlanden was uitgebroken.

De dochter van Lamoraal van Egmont, Sabina van Egmont zette het werk van haar vader voort om het overige deel van het gebied in te polderen.
Zo ontstond het latere Nieuw- Beijerland en ter onderscheiding Oud- en Nieuw- Beijerlandgenoemd, en later werd Zuid-Beijerland toegevoegd.
In 1604 schonk zij als ambachtsvrouw van Oud-Beijerland de kerk een toren en een luidklok.
Bij testament bepaalde zij dat zij in haar heerlijkheid begraven wilde worden. Toen zij in 1614 overleed, is zij begraven in de kerk van Oud-Beijerland.


In 1622 werd het Dorpshuis over de Vliet gebouwd.
Vanuit dit gebouw bestuurden Schout en Schepenen en sprak de Vierschaar recht.
Het gebouw, vandaag de dag beter bekend onder de naam Oude Raadhuis, is nog steeds één van de mooiste gebouwen van de Hoeksche Waard.
Tot diep in de jaren zeventig van de 20e eeuw zetelde het gemeentebestuur van Oud-Beijerland er.
Oud-Beijerland werd al snel een van de belangrijkste handelsplaatsen van de Hoeksche Waard. Het dorp leefde van handel,industrie, landbouw en visserij. De rijkdom die dit bracht is nog terug te vinden in de statige herenhuizen langs de Vliet.
Vanaf het eind van de 19e eeuw tot ca. 1955 verbond een stoomtram van de RTM Oud-Beijerland met Rotterdam.
In de haven was het vaak een drukte van belang. De suikerfabriek, een sigarenfabriek, een cementfabriek, een paling- en zalmrokerij en andere bedrijven zorgden voor veel industriële activiteit in het centrum.

bron: van het historisch deel: Historische Vereniging Oud-Beijerland