Grafinformatie

Begraafplaats:

540535

448

01/0322

 

 

APELDOORN EN ZIJN PRINSES (?)

Volgens het opschrift op de plat liggende steen ligt hier begraven Augusta Marie Thérèse de Bourbon, Princesse de France, veuve de E.C. le Clercq. Wie was deze prinses, en was ze wel een prinses?

De Franse koning Lodewijk XVI en Marie Antoinette werden in 1793 onthoofd. Hun zoon Louis Charles (die officiëel is overleden op 8 juni 1795), zou door koningsgezinde Fransen in de Temple, waar hij gevangen werd gehouden, zijn verwisseld met een ander kind en in veiligheid gebracht. In 1810 maakte Carl Wilhelm Naundorff in Berlijn bekend dat hij Lodewijk de XVIIe was, waarmee het NAUNDORFF-MYSTERIE begon dat de wereld tot nu toe in de ban houdt.Naundorff heeft na 1833 in Frankrijk gewoond. Hij veroorzaakte daar zoveel moeilijkheden dat hij in 1836 is uitgewezen naar Engeland.In januari 1845 kwam Naundorff naar ons land. Hij presenteerde zich als uitvinder op militair gebied en maakte hier veel indruk. Daardoor kreeg hij een lucratief contract aangeboden als directeur van een technisch atelier in Delft. In augustus van datzelfde jaar overleed hij echter vrij plotseling. Typhus, zegt de dokter, vergif zeggen sommigen.
Koning Willem II geloofde kennelijk het verhaal dat deze Naundorff Lodewijk XVIIe was, want hij heeft toestemming gegeven om in de overlijdensakte op te nemen dat "...op 10 augustus 1845 is overleden Charles Louis de Bourbon, hertog van Normandië (Lodewijk de Zeventiende), bekend geweest zijnde onder de naam van Charles Guillaume Naundorff, geboren op het kasteel van Versailles...". Alle afstammelingen van Naundorff verkregen hierdoor het recht de naam Bourbon te dragen.
Naundorff/Lodewijk XVII had zeven kinderen. Een daarvan was "onze" Auguste Marie Thérèse die op 16 mei 1835 in Dresden was geboren.In 1902 kwam deze Bourbon als 67-jarige weduwe van E.C. le Clercq uit Hontenisse naar Apeldoorn. Bij de burgerlijke stand staat ze ingeschreven aan de Hoogeweg L 46. Met haar was meegekomen de 22-jarige dienstbode Elisabeth Been, die al in 1903 naar Amsterdam vertrekt. De "Princesse de France" is later verhuisd naar Wormen.
Na haar overlijden in november 1908 werd zij begraven in het derde klas graf nummer 3-295 (en dus niet van de armen zoals men wel eens zegt).Na enkele maanden werd zij herbegraven, nu in het eersteklas graf, nummer I-322. Naar men fluistert gebeurde dat op last van Koningin Wilhelmina. Daarvan zijn geen bewijzen. Integendeel kun je zeggen, want dit tweede graf staat op naam van Henri Jean Edouard, Prince de Bourbon, en dat is de zoon van haar jongste broer. Onderaan op de steen staat: "Les amis de la survivance". De deksteen is een geschenk van aanhangers van de toen bestaande "Parti de la Survivance", de Franse "overlevingspartij" van mensen die geloofden dat Lodewijk XVII in 1795 niet was gestorven maar voortleefde als Naundorff. Die partij wilde de Bourbons weer op de troon. In 1910 werd in haar eerste graf, nummer 3-295, de 88 jaar oud geworden J.C. le Clercq begraven, een familielid van haar overleden man. Hij woonde niet in Apeldoorn, en stond dus ook niet ingeschreven in de Apeldoornse burgerlijke stand. Dat de prinses in 1908 van de armen zou zijn begraven lijkt hierdoor erg onwaarschijnlijk, omdat het derde klas graf twee jaar later nog op naam stond van de familie le Clercq en dus kennelijk een eigen graf was.
Naar de ware identiteit van Naundorff is een DNA-onderzoek gedaan door Professor Cassiman in Leuven. Het resultaat daarvan was negatief voor de Bourbons. Naundorff was dus een oplichter, maar zo goed dat zelfs zijn kinderen geloofde dat zij afstammelingen waren van Lodewijk XVII.
In 2000 is ook een DNA-onderzoek gedaan met het hart van de in de Temple overleden jonge prins Louis Charles. Daarbij is gebleken dat dit wel een Bourbon. was. De jongen bleek dus niet verwisseld met een andere jongen zoals aanhangers van die theorie beweerden. Het raadsel is dus opgelost. Maar het graf blijft hierdoor historisch natuurlijik wel erg interessant.

Overigens gaan de huidige nazaten van Naundorff nog steeds door met hun strijd voor erkenning. Het "Instituut Louis XVII"geeft ook een kwartaalblad uit waarin steevast wordt gesproken van Zijne Koninklijke Hoogheid ( Son Altesse Royal) Charles de Bourbon, die onder die titel ook altijd een inleiding schrijft. Alle wetenschappelijke onderzoeken worden door S.A.R. en het Instituut naar het rijk der fabelen verwezen.

NB. Het is toch wellicht mogelijk dat koningin Wilhelmina iets met de herbegrafenis te maken had. Volgens de heer Zoete zou bode Muis vanwege de koningin opdracht hebben gegeven tot de herbegrafenis op deze eersteklas plaats. Het graf staat echter wel op naam van haar neef. Dat raadsel blijft dus nog bestaan. Uit brieven van Augusta Marie Thérése zelf blijkt wel dat er, overigens tot haar grote teleurstelling, nooit kontakt is geweest met de koningin.