Algemene Informatie

De Rooms-Katholieke begraafplaats in Rhoon


De R.K. begraafplaats in Rhoon is gelegen achter de kerk aan de Dorpsdijk 236 te Rhoon.
De grafnummers zijn niet aangegeven, echter wel de vakken (rijen) volgens het principe van het A.B.C.
Naast de graven zijn ook 2 urnenmuren aanwezig op deze begraafplaats.
De inventarisatie van deze begraafplaats is van januari 2013 en wordt periodiek bijgewerkt.




De geschiedenis van de Rooms-katholieke gemeenschap in Rhoon gaat terug tot ongeveer het jaar 1200. In 1190 koopt Biggo van Duiveland een stuk grond onder Pendrecht en het recht om land in te polderen.
Toen al bouwde Biggo van Duijveland een kapelletje naast zijn kasteel van Rhoon. Na de St. Elisabethsvloed, omstreeks 1433 werd er naast het kasteel een stenen kerk gebouwd.
Na de beeldenstorm werd deze kerk door de Protestanten in bezit genomen. Hans Willem Bentinck was ook protestants, maar hij liet de rooms-katholieke mensen de Kerkzaal in het Kasteel gebruiken.
De Heren van Rhoon (de familie Van Duiveland) bleven, ook na de Hervorming, rooms-katholiek.
Tot aan de Hervorming was de kerk gewijd aan Sint Willibrord.


In 1683 liet Hans Willem Bentinck een kleine kerk bouwen op het Rhoonse Veer, waar de meeste rooms-katholieken woonden.
En ook daar werd in 1894 het huidige kerkgebouw ingezegend.


De aanbesteding voor de bouw van kerk en pastorie werd gegund aan Stoker en de Wilde te Oud-Beijerland op 14 december 1893.
Het ontwerp is van architect A.C. Bleys te Amsterdam.
Pastoor J.B. Burgers was de bouwpastoor.
De kerk is op 29 oktober 1894 door een kerkconsecratie gewijd aan Sint Willibrordus door bisschop Mgr. Bottemanne.

Het reliëf boven de kerkdeur stelt de aankomst van de heilige St. Willibrordus voor.
De beelden van het Heilig Hart en Sint Jozef ook de H. Kruiswegstatus plus de kopergravure met de voorstelling van het mirakel van Amsterdam zijn allen gemaakt door Leo P. Stracké te Rotterdam.
De gebrandschilderde altaarramen zijn in de jaren 1957, 1958 en 1965 vervaardigd door Luc van Hoek uit Goirle.

Tegen de oostelijke buitenmuur staan een grote oude grafzerk en een rouwbord van de geslachten Grijph, van der Duyn en Oem.
In 1894 werden ze bij het graven voor de fundamenten van de nieuwe kerk op 1 meter diepte in de grond gevonden. Ze zijn nu geplaatst tegen de buitenkant van deze kerk. Voor die tijd stond op dezelfde plaats een z.g. waterstaatskerk, die in het begin van de 19e eeuw werd gebouwd, en die weer in de plaats was gekomen van een houten z.g. schuurkerk.
In de archieven van de Willibrordus Kerk uit Rhoon komen de volgende aantekeningen:
In het kasboek van pastoor van Drunen uit Rhoon vinden we in 1795 een post van f 132,11 “voor het vervoeren van twee zarke van Poortugaal tot aan de pastory van Rhoon.”
De zerk en het rouwbord hebben naar alle reden van waarschijnlijkheid voorheen in de Kerk van Poortugaal gelegen/gestaan.
Het onderzoek daarnaar is nog in gang (2013)

bron:deels www.willibrordusrhoon.nl








De zerk heeft als opschrift:
begraeffplaats van de Hoogadellijke Geslachten van Grijph van Valkenstein
en Van der Duym, vernieuwd door de Hoogweledelgeboren heer Jonkheer Cornelus Alardus Oem, Heer van Sandelingen-Ambacht enz. enz.; 1770.

Het rouwbord is groter maar ook ouder.

Deze bevat in het midden het wapen van Oem met de spreuk “Vivo Leo Cespite Tutus” dit is “Ik leef als een leeuw veilig door de groene zode”.
Links en rechts zijn de acht kwartieren waar ze op konden bogen.