Algemene Informatie

Privé-Begraafplaats op het LANDGOED KASTEEL BEVERWEERD

Ligt ongeveer 1 km ten noordoosten van Werkhoven aan de Beverweerdseweg in de gemeente Bunnik.
In 1274 worden de oudst bekende bewoners genoemd: ridder Zweder van Zuylen en zijn vrouw Hillegonda van de Velde, vrouwe van Beverweerd.
De oudst bekende bewoner, Zweder van Zuylen, behoort tot de groep, die de elect-bisschop Jan van Nassau steunt. Gijsbrecht IV van Amstel doet in 1274 een inval in Utrecht en de bisschop ziet zich genoodzaakt te vluchten. Zweder blijft fungeren als maarschalk van de bisschop. In het geheim belooft hij in 1278 Floris V van Holland te steunen bij het heroveren van Utrecht. Deze actie lukt en de bisschop mag weer terug naar Utrecht.
In 1283 sterft Steven van Wiltenburg; hij is de vader van Zweder. Na die tijd verblijft Zweder vaak bij zijn moeder op het kasteel Wiltenburg (bij Wassenaar?) en noemt zich daarom ook vaak Zweder van Wiltenburg.
Uiteindelijk wordt in 1290 de bisschop afgezet en Zweder richt zich op Holland. Een jaar later wordt Jan van Sierck de nieuwe bisschop, die in 1296, wordt overgeplaatst en er komt weer een nieuwe bisschop: Willem Berthout. Hij is blijkbaar een krachtig persoon, want hij laat alle Hollands-gezinden uit Utrecht zetten. Zweder verlaat ook de stad Utrecht en gaat op Beverweerd wonen. Na het overlijden van zijn vrouw Hillegonda, wordt Zweder echter door de bisschop niet beleend met Beverweerd, maar wel een familielid van zijn vrouw: Nicolaas van de Velde. Naast het kasteel wordt hij beleend met 40 morgen grond. Zweder blijft wel op het kasteel wonen tot zijn dood in 1304.
De 2e vrouw van Zweder, Bertha van Brakel, die zich na de dood van haar man, Bertha van Zuylen van Beverweerd noemt, hertrouwt met Gijsbrecht van Ruwiel. Nog steeds blijft de familie Van de Velde leenheer van Beverweerd. Na de dood van Nicolaas, wordt zijn zoon Gerrit van de Velde op 6 mei 1307 leenheer.
Bertha en Gijsbert krijgen een dochter Machteld. Zij trouwde met Otto van IJsselstein. Als Otto in 1354 sterft, hertrouwt ze met Zweder van Vianen. Hiermee komt Beverweerd tot 1502 in het geslacht van Vianen.

Als in 1502 de erfdochter Johanna van Vianen sterft, erft haar zoon Daniël van Bouchout het kasteel. Na de dood van Daniël wordt erfdochter Maria van Bouchout de nieuwe eigenaresse. Zij trouwt met Hugo de Lannoy, heer van Roulencourt, lid van de hoge adel. Als zij in 1563 sterft, vererft het kasteel op haar achterkleinzoon Philips Willem van Oranje-Nassau. Hij is de zoon van Willem van Oranje. Willem van Oranje was immers getrouwd met Anna van Buren. Zij was de dochter van Maximiliaan van Egmond, graaf van Buren, die getrouwd is geweest met Françoise de Lannoy, de dochter van de vorige eigenaresse van het kasteel.
Ondertussen is Beverweerd in 1536 erkend als ridderhofstad.
Als Philips Willem in 1618 kinderloos sterft, wordt na een geschil dat twee jaar duurt, de meer bekende zoon van Willem van Oranje, Maurits, de nieuwe eigenaar. Maurits heeft alleen bastaardzonen en Maurits geeft 7 jaar later Beverweerd aan één van deze zonen: Lodewijk van Nassau. In totaal blijft het kasteel 2 eeuwen in deze tak van de Nassau's, die zich Van Nassau-La-Lecq noemen.

Erfdochter Henriëtta Johanna Suzanna Maria van Nassau-La-Lecq trouwt in 1782 Evert Frederik baron van Heeckeren van Enghuizen, waarmee het kasteel naar deze familie over gaat. In 1831 komt het huis in bezit van hun zoon Hendrik Jacob Carel Johan baron van Heeckeren, die het kasteel en de tuin tussen 1835 en 1862 grondig laat restaureren. Na dood van Hendrik in 1862 is via zijn testament bepaald dat zijn kleinzoon Hendrik Carel Johan Walraven baron van Heeckeren, heer van Beverweerd, Odijk en Enghuizen het kasteel erft. Tot 1908 blijft Beverweerd in deze familie.
Erfdochter Marguerita Christine van Heeckeren trouwt met Adolph Zeyger graaf van Rechteren Limpurg. Zij hebben een dochter Luitgarde die gehuwd is geweest met Constantin Friedrich graaf van Castell-Castell. Luitgarde verkoopt in 1958 het kasteel met de omringende tuin aan de Stichting voor Quakerscholen in Nederland. De omliggende landerijen blijven bezit van de familie. Na de dood van Luitgarde in 1989 (die in het bos op het landgoed werd begraven) beheert nu haar dochter Odilia Prinzessin Reuss zu Castell-Castell de landerijen.


Het oudste deel van het kasteel is een rechthoekige woontoren uit de 2e helft van de 13e eeuw. Deze toren vormt nu nog het hart van het huidige gebouw. Deze woontoren heeft een oppervlakte van 13,5 x 10,3 m en muren van 1,3 m dik. Bij de bouw van de toren is gebruik gemaakt van zeer grote bakstenen en is er waarschijnlijk in Vlaams verband gemetseld. Slechts aan één zijde is deze woontoren nu nog aan de buitenzijde van het kasteel waarneembaar. In de gevel, waarin deze toren zichtbaar is, is tevens de hoofdingang aangebracht. De toren bestond uit drie verdiepingen: een kelder en twee bouwlagen, en werd gedekt door een zadeldak. De woontoren beschikte over een ommuurde binnenplein.
Aan de ommuring werden in de 2e helft van de 13e eeuw, mogelijk nog in opdracht van Zweder van Zuylen een zuidelijke toren (van 7 bij 7m) en een westelijke toren (van 6 bij 6m) toegevoegd. Ook deze torens zijn gebouwd met grote bakstenen en in Vlaams verband.
In de 1e helft van de 14e eeuw werd er een nagenoeg vierkant gebouw toegevoegd, dat een verbinding vormde tussen de woontoren en de westelijke toren. In de 15e eeuw is de woontoren verhoogd en voorzien van arkeltorentjes.
Rond 1550 (ten tijde van Maria van Bouchout) werd de 14e eeuwse vleugel naar het noordoosten uitgebreid met een lagere vleugel, die doorliep tot langs de noordoostzijde van de woontoren. In de 2e kwart van de 17e eeuw is de oude binnenplaats volgebouwd met een vleugel tussen de twee hoektorens en werd de binnenplaats verlegd naar de zuidoostzijde van de woontoren, door daar een nieuwe ringmuur te bouwen.
Beverweerd is vaak verbouwd: de verbindingsvleugel uit de 14e eeuw werd verlaagd; de twee vleugels aan de noordwest en noordoostzijde uit ca 1550 werden juist weer verhoogd. Dit gebeurde voor 1745. Tussen 1835 en 1862 werd het kasteel door de vermaarde Utrechtse architect Christiaan Kramm in neogotische stijl gemoderniseerd en verfraaid in opdracht van het echtpaar Van Heeckeren-Hope. Het middeleeuwse uiterlijk van het kasteel werd omgevormd in een strak regelmatig landhuis. Om het romantische nog enigszins te behouden werden nep-kantelen toegevoegd.
In 1934 is het kasteel grotendeels van zijn 19e eeuwse pleisterlaag ontdaan. In de jaren 1958/9 is het kasteel verbouwd door architect W. van der Horst om het geschikt te maken voor de huisvesting van de Stichting voor Quakerscholen.


bewoners/gebruikers:
1274 - 1290 Zweder van Zuylen, woont op kasteel tot 1304
1290 - 1307 Nicolaas van de Velde
1307 Gerrit van de Velde
Machteld van Ruwiel, getrouwd met Zweder van Vianen
1395 Jan van Vianen
Gijsbrecht van Vianen
Johanna van Vianen, getrouwd met Johan van Bouchout
1502 Daniel van Bouchout
Maria van Bouchout, getrouwd met Hugo de Lannoy heer van Roulencourt
1563 - 1618 Philips Willem van Oranje-Nassau
1620 - 1627 Maurits van Oranje-Nassau
1627 - 1665 Lodewijk van Nassau bastaardzoon van Maurits en Margaretha van Mechelen
1665 - 1685 Maurits van Nassau, heer van Beverweerd
1685 - 1734 Maurtis Lodewijk van Nassau-La-Lecq
1734 Hendrik Carel van Nassau-La-Lecq
- 1831 Henrietta Johanna Suzanna Maria van Nassau-La-Lecq, getrouwd met Evert Frederik baron van Heeckeren van Enghuizen
1831 - 1862 Hendrik Jacob Carel Johan, baron van Heeckeren van Enghuizen
1862 Hendrik Carel Johan Walraven baron van Heeckeren, heer van Beverweerd, Odijk en Enghuizen
- 1908 Familie van Heeckeren
Marguerita Christine van Heeckeren, getrouwd met Adolph Zeyger graaf van Rechteren Limpurg
- 1958 Luitgarde (Lutgardis) van Rechteren Limpurg, gehuwd met Constantin Friedrich graaf van Castell-Castell
1989 Odilia Prinzessin Reuss zu Castell-Castell