Stil en verlaten ligt even buiten Oud-Drimmelen een kerkhof. Het is de begraafplaats van de Protestantse Gemeente van Drimmelen. Generaties lang zijn hier overledenen toevertrouwd aan de aarde.

Zo stil als het er nu is, is het niet altijd geweest. Waar nu het kerkhof is, stond vroeger een kerk. Waar nu grafstenen staan, zaten vroeger kerkgangers. Deze kerk, gesticht in het twee kwart van de vijftiende eeuw, kwam ter vervanging van de kerk van het oorspronkelijk dorp Drimmelen; verlaten na de St. Elisabethsvloed van 1421. Landinwaarts kwam een Nieuw-Drimmelen (het huidige Oud-Drimmelen) met aan de daarna vernoemde Kerkvaart een nieuwe kerk. In het derde kwart van de zestiende eeuw werd deze kerk, tot dan toe ingericht voor de Katholieke diensten, omgevormd tot een Protestants kerkgebouw. Volgens overlevering ging vrijwel de gehele bevolking van Oud-Drimmelen over tot de “Nieuwe Leer”.

In 1693 volgden omvangrijke restauratieplannen aan de kerk. Op 22 oktober van dat jaar leenden de kerkmeesters een bedrag van 250 gulden bij de Diaconie van Drimmelen. Een zelfde bedrag werd gelijker tijd geleend bij de Grote Armen van Drimmelen. Vermoedelijk is tijdens deze restauratie het koor aan de oostzijde van de kerk afgebroken en kwam er in de nieuwe oost gevel een ingang. Op 12 april (Pasen) 1789 werd de laatste dienst in dit bedehuis gehouden. De afbraak van de oude kerk werd op 19 december 1793 gegund aan Jan Romme uit Wagenberg voor een bedrag van 305 gulden op voorwaarde dat de buitenmuren 5 voet (Wezelse maat = 5 x 36 cm) hoog zou blijven staan om te dienen als ommuring van de in te richten begraafplaats. Kort na de oplevering van het binnen kerkhof vond reeds de eerste begrafenis plaats. Karel Naret overleden te Hooge Zwaluwe op 4 april 1794 werd op 7 april ter aarde besteld.

In 1846 werd het maken van een nieuwe ringmuur om het kerkhof gegund aan J. van der Maade. De uit IJsselstenen bestaande muren werden tot op de fundamenten afgebroken en vervangen. De oude deur werd vervangen door een houten poort. In 1882 werden 2 ijzeren poorten geleverd; een ter vervanging van de houten poort; de andere aan het einde van de Kerkhoflaan.

In 1895 werd het binnen kerkhof in oppervlakte verdubbeld door een uitbreiding aan de noordzijde.

Rondom het kerkhof staan enkele oude bomen waaronder 2 rode beuken. De oudste is rond 1850 gepland en de andere rond 1900. Aan de oostzijde van het kerkhof is nog achter de heg een restant van het buiten kerkhof bewaard gebleven. Hier bevindt zich nog een oude zerk.

Ten zuiden van het kerkhof liep de Kerkvaart, maar deze is tijdens de ruilverkaveling verdwenen.

Rond 1600 was er iets ten westen van de kerk nog een brug over de Kerkvaart en rond 1500 stonden er aan weerzijde van de Kerkvaart nog huizen.