geschiedenis

De Dorpskerk ligt op een verhoogd, door eikenbomen omringd kerkhof. Op dezelfde plek heeft eerst een romaans kerkje uit de 12de of 13de eeuw gestaan, dat weer een oorspronkelijk houten kerkje verving. De Dorpskerk wordt voor het eerst genoemd aan het einde van de 13de eeuw.

De sobere toren stamt uit eind 13de, begin 14de eeuw. Hij bestaat in hoofdzaak uit baksteen met een latere spits en sluit aan bij een laag schip uit dezelfde periode. Het verhoogde gotische koor aan de oostkant dateert uit het begin van de 16de eeuw. Het schip is bijna geheel in baksteen uitgevoerd. Aan de zuidzijde zijn rondboogvensters geplaatst in de gedichte scheibogen naar een verdwenen zijbeuk. De muurschilderingen zijn uit de eerste helft van de 16de eeuw.

In het begin van de Tachtigjarige Oorlog bleef de bevolking trouw aan het katholieke geloof. In 1607 kwam het tot een wapenstilstand en kreeg de reformatie ruim baan. Leur werd sindsdien door een hervormd predikant bediend. De dorpskerk van Leur is in 1976 overgedragen aan Oude Gelderse Kerken.