In de vijftiende eeuw stond er in Ledeacker al een kapel gewijd aan de H. Catharina. Op diezelfde plaats staat nu de Catharinakerk, die op de neogotische voorgevel en het torentje na nog voor een groot deel middeleeuws is.

De vijftiende-eeuwse bakstenen kapel had een koor met 5/8 sluiting, werd door kruisribgewelven overkluisd en had twee schiptraveeën. In 1837 werd het godshuis met een travee en een kleine toren westwaarts uitgebreid. De zijbeuken zijn toevoegingen uit omstreeks 1900.

De eeuwenlange toewijding van de kapel en de kerk aan Catharina heeft er niet toe geleid dat er een bedevaart op gang is gekomen. Dat is te danken aan de H. Donatus. In 1860 sloeg maar liefst tweemaal de bliksem in en de kerk liep fikse schade op. Voor alle zekerheid schafte de parochie toen maar een beeld aan van de H. Donatus, beschermer tegen blikseminslag en brand. Toch werd in 1896 de kerk opnieuw door de bliksem getroffen. Daarna kreeg het gebouw een nieuwe voorgevel.

De verering voor Donatus bestaat overigens niet meer. Misschien heeft het kerkbestuur inmiddels wel een brandverzekering afgesloten bij verzekeringsmaatschappij……. Donatus.

Begin 21e eeuw werd de kerk opnieuw bedreigd, maar deze keer door de ontkerkelijking. De parochie was inmiddels gefuseerd. Het bisdom wilde negen van de veertien kerken in de nieuwe parochie Maria, Moeder van de Kerk sluiten, waaronder de Catharinakerk. Openhouden was te duur voor de geloofsgemeenschap. Maar in 2013 kreeg men nog even uitstel, om te proberen de financiële situatie weer gezond te maken.

Het mocht niet baten. In 2015 moest de Catharinakerk de deuren sluiten.

Een actieve werkgroep liet het daar niet bij zitten en begon met het omvormen van de sacristie tot een kapel, die vanaf het kerkhof toegankelijk zou zijn. In september 2018 werd deze Catharinakapel, achter in de gesloten kerk, door pastoor Van der Sluis ingezegend. De kapel is elke dag geopend.