23-9-2025 - Weldoener Piet (72) kan het niet alleen: kom jij hem helpen op de Oude Begraafplaats?

Piet Streng (72) zet zich al jarenlang op veel plekken in Gouda in om mensen te helpen, maar dat kan hij niet alleen. De Oude Begraafplaats is voor hem een heel speciale plek en precies daar kan hij alle hulp gebruiken. Wil jij Piet helpen?

Heb jij zin om een uurtje per week te helpen op de Oude Begraafplaats? Van tuinieren tot rondleiden, stenen restaureren, tot administreren; Gouwenaar Piet Streng kan jouw hulp goed gebruiken. Je aanmelden als vrijwilliger is heel eenvoudig en kan onderaan dit artikel.

Verzakte en verweerde grafstenen, een monument voor stilgeboren kindjes en een aula die stamt uit 1829. De Oude Begraafplaats, aan de Prins Hendrikstraat middenin de wijk Korte Akkeren met Cargill op de achtergrond, is een oase van rust. Eentje die veel Gouwenaars nog niet hebben ontdekt, weet voorzitter Piet Streng.

Het is een plek die hem meteen pakte, vertelt hij. „Richting mijn pensioen keek ik tegen een zwart gat aan. Op veel plekken ben ik actief, zoals bij Gouda bij Kaarslicht en bij ONA. Maar de begraafplaats blijft voor mij heel speciaal.”
De stichting is opgericht toen de fabriek de grond wilde gebruiken als parkeerplaats. De in 2022 overleden Inez Meter, oudste ereburger en eerste stadsdichter van Gouda, maakte zich hard om de plek te behouden. Streng: „Haar grootouders zijn hier begraven.” De Oude Begraafplaats is inmiddels een monument, tot 1971 vonden er begrafenissen plaats. Er rusten ook lokale helden en slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog.

„Vijftien jaar geleden werd ik consul oorlogsgraven, zo ben ik hier terecht gekomen. Koos Massar stortte zich op de administratie. Hij heeft alle graven geïnspecteerd. Regelmatig schrijven mensen ons aan, dat ze een graf zoeken en het niet kunnen vinden.”

Historie
Hij vertelt verder: „De begraafplaats is zo belangrijk om te behouden vanwege de historie. Om de verhalen te kunnen blijven vertellen. Van de oorlogsgraven, maar ook van de 57 slachtoffers die hier gezamenlijk onder de heg zijn begraven. Hoe zijn al die mensen hier toch terechtgekomen? Dat blijft me fascineren.”

Die verhalen zijn ook vaak genoeg belangrijk voor stadsgenoten, weet Streng. „Zo kwam er laatst een man langs, zijn grootvader was hier begraven. Nu zijn eigen vader was overleden, wilde hij as uitstrooien op het graf van zijn opa. We mogen drie verstrooiingen per jaar doen, dus als we daarbij kunnen helpen, is dat prachtig. Dan ga je echt met een voldaan gevoel naar huis.”
Inmiddels werkt er elke dinsdag- en donderdagochtend een groep vrijwilligers op de begraafplaats. In totaal is het een club van zo’n twintig mensen die actief betrokken is. „Iedereen heeft zijn of haar eigen taak en specialisme. De één heeft verstand van stenen, de ander van groen. Een vrijwilligster heeft altijd in een leidinggevende functie gewerkt en zij leidt ons in goede banen. We kunnen altijd nog hulp gebruiken, al is het maar zoiets kleins als het zetten van de koffie of het lappen van de ramen.” Herken jij jezelf hierin en wil je je aanmelden als vrijwilliger? Dat kan onderaan dit artikel.

Herstellen
De vrijwilligers zijn op dit moment bezig met het herstellen van oorlogsgraven. „De letters zijn door de tand des tijds vaak weggevaagd. Zij zorgen ervoor dat de teksten weer leesbaar zijn, in mooie, zwarte letters.”

Op de Oude Begraafplaats worden steeds vaker activiteiten georganiseerd. Zoals de True Crime-rondleidingen door Ed van Rossum, waarbij hij in de verhalen van begraven misdadigers duikt. Om de rondleidingen en andere zaken te verbeteren, zijn de vrijwilligers afhankelijk van donaties, zegt Streng. „Zo konden we onlangs oprijplaten aanschaffen en hebben we een stroomkabel kunnen ingraven tot aan het baarhuisje. Voor elke donatie zijn we dankbaar.”

(bron: AD.nl-Gouda)

17-9-2025 - Mirjam maakte documentaire over De Oude Begraafplaats Gouda: ‘Van deze plek ga je vanzelf houden’

Gouda - Een jaar lang volgde Gouwenaar Mirjam Huffstadt het reilen en zeilen op de Oude Begraafplaats in Gouda. Haar fascinatie voor deze stille groene oase, verscholen tussen fabriek en woonwijk, mondde uit in een 25 minuten durende documentaire. Zaterdag 11 oktober is de feestelijke première in Filmhuis Gouda. En daarbij is iedereen welkom.

Haar liefde voor de plek begon in de jaren tachtig. “Ik werkte destijds in de stadsvernieuwing in de Vorstmanstraat en Prins Hendrikstraat.” Het was haar eerste baan bij de afdeling stadsvernieuwing van de gemeente Gouda, in de Raambuurt en Korte Akkeren. “De begraafplaats was toen helemaal overwoekerd en nauwelijks toegankelijk, maar ik vond het meteen een interessante plek.”

Jaren later kwam ze terug na een ontmoeting met een vrijwilliger die daar werkt. “Opnieuw vond ik het zo’n ongelooflijk mooie, bijzondere plek. Zo ingeklemd tussen de fabriek en de wijk, een groene oase midden in de stad. En toen bleek dat er heel veel gebeurde.”

Met hart en ziel
Vooral de inzet van de vrijwilligers raakte haar. “Zij houden met hart en ziel de plek in stand, met aandacht voor historie en natuur. Omdat het een gesloten begraafplaats is, barst het er van de bijen, vlinders en bijzondere planten.” Die ervaring inspireerde haar tot het maken van een documentaire. Ze volgde cursussen filmen, scenario-ontwikkeling en documentaire maken. “Je kunt wel filmen, maar uiteindelijk gaat het om het verhaal dat je vertelt.”

Een jaar lang volgde ze ze de begraafplaats, door de seizoenen heen. “Ik ben in de zomer begonnen en de zomer erna geëindigd. Ik wilde de plek in alle seizoenen laten zien: de zomer met de bloemen, de herfst die zo kleurrijk is. In het voorjaar komt de hele begraafplaats tot leven. In de winter hebben we gewacht op sneeuw, dat gebeurde op één zondag, om kwart voor negen. Ik werd gebeld door een vrijwilliger: ‘Je moet nu filmen, er ligt een beetje sneeuw!’”.

Maar de rode draad zijn de vrijwilligers. “Zij doen daar allerlei werk: zoals aan stenen, het herstellen van letters. Het werk aan het groen. Ze houden de paden toegankelijk, herstellen grafstenen en maken de letters opnieuw zichtbaar. Dat is een vak apart. Ze verzorgen ook de natuur en werken samen met het IVN om de bijzondere flora en fauna te laten zien. Omdat de begraafplaats ooit is opgehoogd met een dikke laag zand, groeien er unieke planten die elders in Gouda niet voorkomen.”

Plek in stand houden
“Er is ongelooflijk veel werk te doen om in ieder geval die plek in stand te houden. Zodat mensen hun familieleden kunnen terugvinden, maar ook dat de verhalen verteld blijven worden. Er zijn allerlei activiteiten door de seizoenen heen. Dat wilde ik ook graag laten zien.”

Onderweg stuitte ze op bijzondere verhalen. “Een van de mooiste momenten was toen ik een onderzoekster ontmoette die korstmossen bestudeert. De vrijwilligers wisten dat er iemand was die dit onderzoek deed, maar niemand kon mij vertellen wie het was. Toevallig raakte ik met haar in gesprek bij een feestje.”

Paradijs voor korstmossen
“Door haar ogen en loep keek ik naar de begraafplaats. En dat blijkt dus een paradijs voor korstmossen. En die blijken weer een graadmeter van hoe de natuur daar op de begraafplaats is. Dat kan op zo’n gekke plek, pal naast een fabriek, bestaan. Dat zijn bijzondere dingen die ik in de film heb opgenomen.”

Er zijn ook menselijke verhalen. “Zoals dat van Rocus Biesheuvel, een veelbelovend voetballer die jaren geleden dood werd gevonden in een greppel. Of dat een ongeluk was of niet, weet niemand. De oud-voorzitter van ONA vertelt daarover in de film.” Zo zijn er talloze verhalen, over bekende en minder bekende Gouwenaars, die terugkomen in de film.

De Oude Begraafplaats kent ook bijzondere gebouwen. “De aula is een prachtig rijksmonument dat goed bewaard is gebleven. Het baarhuisje, ooit gebruikt om mensen op te baren, is een ontroerend gebouwtje. Een tijd geleden is het prachtig opgeknapt door een Goudse aannemer. En in de film wordt ook onthuld waarom het baarhuisje blauw is.”

Het was bijzonder om een jaar lang op deze plek te mogen zijn, vertelt ze. “In het begin keken de vrijwilligers me een beetje vreemd aan, maar doordat ik met kleine apparatuur filmde, kon ik heel dichtbij komen. Je wordt als het ware onderdeel van de groep. Ik ben er nog steeds vaak te vinden, gewoon om even te kijken of te praten. Het is een bijzondere plek met bijzondere mensen.”
Première
De première van de documentaire vindt plaats op zaterdag 11 oktober in Filmhuis Gouda. De documentaire wordt twee keer gedraaid: om 11.00 en om 12.30. De duur is ongeveer een half uur. Aanmelden is gratis en kan via info@oudebegraafplaatsgouda.nl.

“Ik vind het fantastisch dat het Filmhuis buiten de reguliere programmering ruimte biedt voor maatschappelijke projecten zoals dit. De mensen van het Filmhuis zorgen voor de techniek, koffie en thee en het openen van de deuren.”

Een kijkje nemen
Ze hoopt dat de documentaire niet alleen de schoonheid van de plek toont, maar ook eer doet aan de vrijwilligers. “Ze doen alles met zoveel zorg en aandacht, met heel weinig geld maar heel veel energie.”

“Ik hoop dat meer mensen de waarde van deze begraafplaats gaan zien en er misschien zelf eens een kijkje gaan nemen. Het is een plek waar je echt van gaat houden.”


(bron: Het Kontakt Goudse Post)