Grafinformatie

Begraafplaats:

665398

448

01/0002

 

 

W. van Enst, opzichter RWS. Opschrift: Van kanaal-en wegpersoneel. Bijzondere steen, obelisk met lauwerkrans en kaars.
Willem van Enst werd in Zwolle geboren. Zijn vader, maar ook zijn opa en ooms waren timmerlieden en techniek was Willem als aangeboren.
In 1865 verhuisde hij naar Zutphen. Daar had Rijkswaterstaat een plek vrij als aspirant-opzichter. Hij versloeg 66 tegenkandidaten in een vergelijkend examen. Zijn militaire diensttijd was bij het garderegiment Grenadiers en Jagers, waarna hij naar Apeldoorn verhuisde. Apeldoorn zou zijn standplaats zijn gezien de bijzondere aandacht voor het Apeldoorns Kanaal.
Het kanaal was in 1829 gereed van Hattem naar Apeldoorn en werd vanaf 1866 doorgetrokken naar Dieren. In deze laatste fase van aanleg kon hij een bijdrage leveren aan het beter bevaarbaar maken van het kanaal. De in de jaren 1825-1829 gebouwde sluizen en bruggen waren als geheel niet meer berekend op de gangbare afmetingen van de schepen.
Bij de vernieuwingen van de sluizen had van Enst de leiding en woonde daardoor op diverse plaatsen langs het kanaal tussen Hattem en Apeldoorn. Dit ging dan ook gepaard met de nieuwbouw van de sluiswachterswoningen. Door zijn kennis van ontwateringsplannen genoot van Enst landelijke bekendheid en werd zijn naam in één adem genoemd met die van Ir.C. Lely. Meer hierover is te lezen in het Biografisch woorden boek Gelderland

Door kennis en betrokkenheid in Apeldoorn genoot van Enst ook buiten zijn vakkring waardering en vertrouwen.
Zo was hij actief in de commissie ter voorbereiding van de viering van de verjaardag van Prinses Wilhelmina op 31 augustus. Maar ook zette hij zich in voor de harddraverij en de Apeldoornsche IJsclub, de Veluwsche IJsbond en de Burger Sociëteit Tivoli. Kerkelijk was hij ook als bestuurslid betrokken.
In de tijd van de cholera epidemie was hij bestuurslid van N.V. Het Badhuis aan de Badhuisweg. Van 1891 tot 1893 was hij lid van de gemeenteraad terwijl hij geen gevolg kon geven aan een tweede periode in 1899 vanwege een slepende hartkwaal. Voor hij overleed in februari 1900 is hij in 1899 onderscheiden met de gouden eremedaille in de Orde van Oranje Nassau.
Als herinnering markeerde het gezamenlijk kanaal- en wegpersoneel het graf met een opstaande steen.
(Bron Biografisch woordenboek Gelderland)