Begraafplaats
| Naam: | Algemene Begraafplaats Vught |
| Adres: | Sint Elisabethstraat Vught |
Zerkenlijst
| Id | Aand. | Personen | Omschrijving |
|---|---|---|---|
| 1360885 | - Engelina van Vroegop (1905-1991) - Josephus A.H.M. van Geijn (1899-1994) | foto: Walther Jansen (2008) | |
| 1433425 | PETRUSKERK | - Peeter Cleymans (-1641) - Elisabeth Cleymans (-1641) - Franciscus Cleymans (-1641) | |
| 1454241 | PETRUSKERK | - van der Papendonck (1312-1400) | |
| 1454253 | PETRUSKERK | - Jan W. Spienen (-1500) | |
| 1454321 | PETRUSKERK | - Bartolomeus Simons van der Weteringe (-) - Jenneken Bartholomeus van der Weteringe (-1643) - Willemken Bartolomeuse (-1671) - Simon Bartolomeus van der Weteringe (-1640) | Deze steen werd aangetroffen onder houten de vloer van het noordkoor van de Lambertuskerk te Vught bij een restauratie in 1957. Thans ondergebracht in het Vughts Museum in de voormalige Petruskerk aldaar. |
| 1324198 | RECHTS | - J.P.M. Kuijpers (1925-2002) - Harrie Bijnen (1921-1996) | |
| 1324204 | RECHTS | - Theresia Arnoldina Antonia van der Heijden (1818-1886) - Jan Francis van Boeckel (1803-1870) | |
| 1324272 | RECHTS | - Henricus Franciscus Cordeweener (1803-1878) - Willem Johan Eduard Cordeweener (1830-1889) - Virgenie Marie Hubertina Ory van Halen (1839-1869) - Josephina Joanna Huijvenaar (1833-1903) | grafkelder |
| 1324299 | RECHTS | - Augustinus Petrus Joannes Arkesteijn (1816-1880) - Cornelia Gillis (1802-1890) - Cornelis Huijvenaar (1796-1871) - Cornelia van Goch (1843-1933) | |
| 1454202 | RECHTS | - Johannes Petrus van Kemenade (1798-1880) - Johanna Maria Margaretha Gast (1810-1901) | |
| 1454203 | RECHTS | - Johanna Christina Antonia van Lanschot (1779-1859) | |
| 1454204 | RECHTS | - Johan Lodewijk Marggraff (1848-1911) | Marggraff is een juristenfamilie uit Vught die een aanzienlijk bezit aan onroerend goed en landerijen wist op te bouwen. De familie bewoonde onder andere het landgoed Zionsburg in Vught. De Marggraffs waren in de regio Den Bosch vanaf de achttiende eeuw een prominente familie. Andreas Marggraff, die in 1747 had uitgevonden dat je uit suikerbieten suiker kon halen, zou een voorvader van de Vughtse Marggraffs zijn. Al vanaf de eerste Marggraffs in 's-Hertogenbosch was de naam verbonden aan het bezit van onroerend goed. Akten uit 1767, opgetekend door notaris Everardus van Bruggen, maakten al melding van de vele eigendommen van de koopman Ludewig Marggraff: huizen aan de Markt, Hinthamerstraat en de Colperstraat, weilanden in Deuteren, onder Empel en Nuland en bezittingen in Vught. Op de lijst van de 31 rijkste Bosschenaren in 1873 nam de protestantse kantonrechter L.W. Marggraff met 17.000 gulden een plaats in de ‘middenmoot’ in. De familie heeft een familiewapen, bestaande uit drie klokken Vanaf eind 19e eeuw zijn de Marggraffs verbonden met het Vughtse landgoed Zionsburg. Jhr. Charles Pierre de Grancy, gehuwd met jonkvrouwe Wilhelmina Martini van Geffen, bewoonde met zijn gezin vanaf 1869 Zionsburg. Na zijn dood in 1874 wilde zijn weduwe de buitenplaats in delen verkopen. Bij de verkoping in café 'Het oude bijltje' wist Mr. J.L. Marggraff met een bod van f 51.560 het hele landgoed in eigendom te krijgen. Hij liet het oude landhuis slopen; zijn zoon Johan Willem Lodewijk (Loke) Marggraff legde op 16 augustus 1882 op 4-jarige leeftijd de eerste steen van het nieuwe Zionsburg, een door de meubelontwerper Stracké ontworpen en ingericht landhuis in neorenaissance stijl. J. C. Marggraff, de broer van J.L Marggraff, woonde in Vught op Huis Leeuwenburg en was enige tijd burgemeester. Johan Lodewijk Marggraff overleed in in 1911 op Zionsburg. Zijn zoon Loke, werd de nieuwe eigenaar. Hij trouwde met Catharina Schran. Dit echtpaar had zeven kinderen, van wie er twee op zeer jonge leeftijd overleden. Vier dochters en zoon Ewald Marggraff werden volwassen. Na de dood van zijn vader wist Ewald Marggraff het aanzienlijke familiebezit waaronder alle landerijen, boerderijen en huizen in eigen beheer te houden. Hij was de laatste bewoner van Zionsburg en overleed bij een brand in december 2003 die het landhuis bijna geheel verwoestte. De bezittingen zijn nu ondergebracht in de Marggraff Stichting die de terreinen beheert. (Bron: Wikipedia) |
| 1454205 | RECHTS | - Cornelia Theresia Hanssen (1806-1852) - Eduard van Meeuwen (1802-1873) - Eduardus Petrus Eugenius van Meeuwen (1839-1864) | |
| 1454206 | RECHTS | - Eduard Robert Petrus van Meeuwen (1867-1867) - Pieter Marie Frans van Meeuwen (1887-1913) - Elisabeth Julienne Magnee (1843-1900) | Pieter Maria Frans Jhr. van Meeuwen ('s-Hertogenbosch, 1837 - aldaar, 1913) was een Nederlands jurist en president van het gerechtshof in zijn geboortestad. Van Meeuwen, lid van de familie Van Meeuwen, was een zoon van de Bossche advocaat Eduardus Johannes Petrus van Meeuwen, die in 1846 gouverneur van de provincie Limburg zou worden, en van Cornelia Theresia Hanssen. Van Meeuwen studeerde rechten in Leiden en werd in 1859 advocaat in 's-Hertogenbosch. In 1866 trouwde hij met Elisabeth Julienne Magnée (1843-1900), met wie hij vier kinderen kreeg. Zij was een dochter van de burgemeester L.H.A. Magnée van de Limburgse gemeente Horn, de eigenaar van kasteel Vliek. Na zijn overlijden werd het kasteel eigendom van Van Meeuwen. Hij werd in 1871 benoemd tot advocaat-generaal bij het Gerechtshof. In 1889 werd hij vicepresident van het Hof, en na het overlijden van T.H. Bondam in 1900 volgde hij hem op als president. Van Meeuwen was voorzitter van het Provinciaal Genootschap van Kunsten en Wetenschappen en voorzitter van de Sociëteit Casino. (Bron: Wikipedia) |
| 1454251 | RECHTS | - C.N. Peperkamp (1807-1868) | |
| 1454256 | RECHTS | - Maria Antonia Agnes Suijs (1827-1900) | |
| 1454295 | RECHTS | - Catharina Maria Theresia van den Eijnden (1825-1870) - Joannes Antonius van de Ven (1800-1866) | Johannes Antonius (Jan Antonie) van der Ven ('s-Hertogenbosch, 1799 - De Mortel, 1866) was een belangrijke 19e-eeuwse beeldhouwer. In 1812 behoorde J.A. van der Ven tot de eerste leerlingen van de in dat jaar in Den Bosch opgerichte tekenschool, de Académie impériale et royale de peinture, sculpture et architecture. Daarna studeerde hij in Antwerpen, Brussel en Parijs. Al tijdens zijn studie onderscheidde hij zich door zijn vakmanschap en won hij verschillende prijzen. In 1830 behaalde hij in Antwerpen de Prix de Rome al zou hij deze pas vier jaar later verzilveren vanwege de onrust in het latere België. Tussen 1834 en 1841 en tussen 1842 en 1848 verbleef hij in Rome, waar hij tekeningen naar beelden uit de klassieke oudheid maakte in het Vaticaan en op het Capitolijn. Door tussenkomst van de beeldhouwer Mathieu Kessels kwam hij in aanraking met andere classicistisch werkende beeldhouwers in Rome. Zo kwam hij onder de invloed van het werk van de neoclassicistische beeldhouwer Bertel Thorvaldsen die destijds als een van de belangrijkste kunstenaars van zijn tijd werd beschouwd. Hij volgde Mathieu Kessels op als penningmeester van de Vlaamse kerk Sint Juliaan der Vlamingen. Dat was een eervolle functie en geeft wel aan hoe er destijds tegen Van der Ven werd aangekeken. (Bron: Wikipedia) |
| 1454353 | RECHTS | - Emilius Henricus Josephus Maria Van Zinnicq Bergmann (1847-1908) - Emilia Theresia Sophia Anna Maria Verheijen (1849-1929) - Franciscus Johannes Emilius Van Zinnicq Bergmann (1807-1879) - Wilhelmina Josepha Bernard (1811-1864) | Emilius Henricus Josephus Maria van Zinnicq Bergmann ('s-Hertogenbosch, 11 augustus 1847 - 's-Hertogenbosch, 16 maart 1908) was een Nederlands politicus. Van Zinnicq Bergmann was een rechtsgeleerde, advocaat en archivaris in 's-Hertogenbosch, die zes jaar Eerste Kamerlid was. Daarnaast was hij actief in diverse besturen in die stad. Hij was de zoon van Tweede Kamerlid F.J.E. van Zinnicq Bergmann. Exponent van de Bossche katholieke elite. Hij hield zich als senator vooral bezig met juridische onderwerpen. Hij wist, zo zei de Kamervoorzitter bij zijn herdenking, door zijn heldere voordracht en juiste formuleringen steeds te boeien. (Bron: Wikipedia) |